ONDAN ÖTÜRÜ RENKLERİ
RENKTEN ÖTÜRÜ BİRİNİ SEVDİM BİR ZAMANLAR
Çok sözler edildi renkler üstüne
Çok şiirler yazıldı belki
Kimi yeşile tutkun görünmüş
Kimine mavi gelmiş önce
Sıralanır tek tek
Ne varsa gönlünce
Kimi bir bakışa
Kimi bir gülüşe can verendir renk
Güzellik denilen de zaten
Birliğidir renklerin değil mi
Varsa bir ahenk
Bir sesleniştir güzellik
Ancak renkle çıkar ortaya
Asla sıradan değildir
Örneğin sevgi gibi
Bin çekeciliği var mutlaka
Ya gözlerde
Ya bir giyside yansımadır
Hiç düşündünüz mü
Şu renkler olmasaydı yeryüzünde
Al yanaklar
Gül dudaklarla büyüsü sevdaların
Renge boyamak olmasa her şeyi
Acılarımızı örneğin
Öfkelerimizi siyaha boyarız
Siz hiç yeşil seda
Ak sevda diye bir şey duydunuz mu
En büyük sevdalarımızı ise
Kara sevda diye anlatırız
Şiirlerde türkülerde
Karınlık işler demişiz bilemediklerimize
Ayıpları
Günahları hep karalara boyamışız nedense
Mutlulukları pembe
Saflığı beyaza vermişiz
Nerede yetersiz kaldıysa kelimeler
Yetişmiş oraya hemen renklerimiz
Hepsi ayrı ayrı anlatır
Hepsi bir şeyler söyler
Kimine türkü gelir
Kimine ağıt
Kimine özlem sunar
Ama mutlaka bir anlam taşır içinde
Sadece yedi renk değil ki
Birde onların tonları var
Çoğumuz bilmeyiz bile isimlerini
Yeri ve zamanı gelince hepsinin ayrı bir anlamı var
Renkli bir kadını sevdim bir zamanlar
Kırmızısın
Mavisini
Sarısını
Onda buldum koca bir ömrün
Yarısını
Nedense yıllar sonra işte bu gün
Yıllar öncesinin bir düşü geldi usuma
Bu yazdıklarımla döndüm eski günlerime
Bir mavi getirdi bunları önüme
Bir kırmızı
Neymiş o günler be hey hey
Bütün renkler onda güzel
O bütün renklerden de güzel..