HERKES DEMOKRAT OLMAK ZORUNDADIR
Çünkü başka seçenek yoktur dünyada. Günümüzde işi, görevi, anlayışı ne olursa olsun ille de demokrasiden yana görünmek zorundadır. ÖZELLİKLE SİYASAL YAPISI VE KİŞİLİĞİ ile öne çıkanlar "istisnasız" demokrat görünmek zorundadır. Çünkü dünyamızda özellikle siyaset arenasında demokrasiden yana görünmeyenlere "mama yoktur". Onun için demokrasiye en karşı olanlar bile kendilerini demokrasiden yana göstermek zorundadırlar..
Oysa gerçekte bazı insanlar, bazı İZM'ler vardır ki bunlar asla demokrasiden yana olamazlar. Olamazlar ama karşı olduklarını da gizlemek zorundadırlar .DÜNYADA TÜM DİKTATÖRLER, Tüm baskıcı yöneticiler ilk olarak kendilerini en büyük demokrasi savunucusu-hayranı olarak göstermiştir dünyada..
Olsa öyle anlayışlar-yaklaşımlar vardır ki bunlar istese de demokrasiden yana olamazlar. Örneğin, DÜŞÜNCE VE EYLEMLERİ, bir inanç sisteminden icazet alan, oradan beslenen anlayışların demokrat olmaları, demokrasiden yana olmaları asla mümkün değildir.
Düşünce ve eylemleri militarist motiflerden gelen- beslenen anlayış ve kişilerin demokrasiden yana olmaları da mümkün değildir. Ya da düşünce ve eylemleri bir çıkar öngörüsüne dayanan ve oradan beslenen anlayışların da demokratik olması beklenemez. Neden beklenemez. Çünkü eskilerin bu konuda söyledikleri bir söz vardır. EŞYANIN TABİATINI AYŞKIRIDIR.
Aykırıdır çünkü demokrasinin koşulu ANLAYIŞ, SAYGI VE HOŞ GÖRÜDÜR. Oysa bu mümkün olmayanların hiçbirisi kendinden başka anlayışlara ne saygı gösterir ne anlayış ne de hoşgörü ile bakmaya izin verir. Onun için herhangi bir inanç sistemi "benim inancım bu ama onun inancına da saygılıyım" diyemez. İnanç buna izin vermez çünkü.. TOPLUMLARIN KÜLTÜRLERİ DEMOKRASİYE İZİN VERMEDE AYNI DEĞİLDİR. Kimi kültürler buna açıktır kimileri de kapalı olabilir.. Kimi kültürler değişime açıktır kimileri ise buna izin vermezler.
6Temmuz gecesi İspanya-İtalya maçını izliyoruz bir yerde. Maç öncesi takımların milli marşları çalınıyor. İspanyalılar sağ ellerini kalplerinin üstüne yapıştırarak marşlarını selamlıyorlar Ses yok. Sıra İtalyanları gelence başta futbolcular seslerini duyurabilmek için çırpınıyorlar
Marşlardan sonra öğreniyoruz ki marşlarının sözü bulunmayan dört ülkeden biri İspanya imiş. İspanya Bosna herkesin milli marşlarının sözleri yokmuş Avrupa'da.. Hemen seyrettiğimiz gruptan birileri BÖYLE ŞEY OLUR MU diyerek tepkisini gösteriyor. Bu kadar ruhsuz olabilir mi diye söyleniyor.
Demek ki olabiliyormuş ama bu olabileni bizim gibilerin kabullenmesi biraz zor sanki.. Çünkü bunu kabullenmek zor geliyor birilerine. Buna anlayışı, buna inancı, buna kültürü izin vermiyor nedense..
O zaman demokrasi anlayışlarını bir yerde birleştirmek yani herkesin aynı olmazları ayna bakmasını sağlamak mümkün olabilir mi?
KİM KENDİNİ DEMOKRASİDEN YANA GÖSTERİYORSA BAKINIZ ONA.. Hangi yaklaşımları benimsemiş ve bu yaklaşımların ona hangi bakış özgürlüğünü vermiş acaba?