Özellikle yerel basının sorunu haline gelmiş kağıt sıkıntısı.Bir da yandaş medyadan olmayanların en büyük sorunu imiş.Bu gün kağıt bulabildik ama yarın ne yapacağız türünden düşünceler oluşmuş yerel basında ve havuz medyası dışında kalanlarda..
Cumhuriyetin ilk icraatından biri kağıt fabrikası olmuştu.Bin bir zorluklarla ilk kağıt fabrikası kurulmuştu.Cumhuriyetin o zamanki kadrosu o kadar büyük masraflara girmeden aynı para ile dışarıdan kağıt alamaz mıydı?
Ama onlar bunu tercih etmeyip güçlükle yaratılan olanaklarla ille de yerli kağıt üretimine karar vermişlerdi.
Demek ki bir şey bildikleri ve gördükleri vardı.
Cumhuriyetin güçlüklerle kurdukları onlarca fabrikayı birileri ir gün satacaktı.
Neden satacaklardı?
Yalanları hazırdı bunun için. Örneğin birileri kaleminin ekranlardan taşıracak biçimde sallayarak neden satılacağını şöyle açıklıyordu: Satılanlar sayesinde üretim artırılacak,kalite artırılacak,yeni istihdam alanları yaratılacak ve devletin dış borçları azalacak.diyordu.. Kocaman kocaman yalanlarıyla kandırıyorlardı insanları ve bu yalanları bu toplum büyük çoğunlukla desteklemişti bile.Çoğunluk satanlara alanlarda alkış yağdırıyordu. Yani yalanları büyük çoğunluk destekliyordu alkışları ve oylarıyla..
Oysa bu satışların neden yapıldığını anlatanlar da vardı.Üstelik dünyadan örekler vererek.Örneğin bu yalanları çürütmek için şöyle yazıyorlardı özelleştirmeye karşı çıkanlar.Bu özelleştirme bizim toplumun ihtiyacından gelmiyordu.Bu emperyalizmin yeni dünya anlayışı ile dayattığı bir uygulama oluyordu.Bununla amaçlanan uluslar arası şirketlere yeni Pazar alanları açmak ve eskileri genişletmekti.Bununla amaçlanan dünyada işsizliği artırarak emeğin pazarlık gücünü ortadan kaldırmaktı.Bununla amaçlanan en ucuz emek gücünü yaratmaktı.Bunun amaçlarından biri de hak ve özgürlükler kavgasında emek gücünü dışlamak,bu gücün önderliğini elinden almaktı.
İşte özelleştirme bunun için gerçekleşiyordu ve bu hedeflere fazlasıyla ulaşıyordu uluslar arası sermaye.Bu gün bunların olmadığını söyleyecek var mı acaba?
Özelleştirmenin en büyük başarısı da ulusal ekonomileri çökertmek oluyordu.
Dışarıdan almak daha ucuz dilerek ulusal üretimler sıfırlanıyordu.Bu dışarıdan almak daha ucuz diyenler o zamanları şeker fiatlarını örnek göstermişti.dışarıdan iki lira civarında alınan şekerin içerideki fiyatı iki buçuk dolaylarındaydı o zaman. Bunu örnek gösterenler dışarıdan almanın böyle ucuz olacağını savunuyordu. Halkımız da bunları alkışlıyordu.
Dalaman kağıt fabrikası satılırken birileri özelleştirmenin savunucuları olarak Yatağandan bir sendikadan katkılarından dolayı ödül bile alıyordu.Onları kim oldukların öğrenmek isteyenler o yıllardaki yerel gazetelere başvurabilirler.Şimdi yerel basın kağıt sıkıntısı yaşıyormuş diyorlar..Buyrun bu şampiyonları çağırın onlar dışarıdan daha ucuzu kağıtlarınızı getirsinler..
Ayrıca şunu da sorunuz onlara..Kağıt fabrikasında yaklaşık 400 kişi çalışıyordu.Bunlara ne oldu acaba diye sorun?
Dışarıdan kağıt aldığımız zaman bu işçilerimizi çocuklarıyla beraber ne kadar sevindirdiğimizi de..