ŞUBAT DEDİKLERİ BİR AY
Bir anlamı v ardı şubatların çocukluğumuzda
Herkes için aynıydı bu
Bahara geçiş kapısı açılırdı o zamanlar
Hele bir yarılandı mı günler
Yaz geldi artık derlerdi eskiler
Bilmem nerelere düşerdi bir şeyler
O günden farklı akardı sular
Farklı eserdi rüzgar
Toprak bile farklılaşırdı
Cemre dedikleri bir şeyler düşünce
Aldanırdı çoğu ağaçlar
Erkenden süslerdi dallarını çiçekylerle
Yarım kalırdı çoğu kez sevinçleri ama
Bir an önce yetişmek için yaza
Peşinden gelen vardı sanki
Bazen karakıştan sarkan bir ayaz
Ve bir rüzgar alır götürürdü
Neşesini dalların
Hep böyle geçerdi şubatlar
Bizde aldanırdık çoğu kez ama
Yediremezdik söylemeye gururumuza
Şubata yüklerdik tüm günahları
Yine de bir başka yeri vardı bize
Bir başka severdik Şubatları
Hele bir tatilimiz olurdu ki
Adına da Şubat tatili derdik
Gerçi hala öyle söylenir ama
Eskisi kadar sevinç vermiyor bize
Ve yıllar geçince araya
Birileri tüketim olsun diye
Özel günler yüklediler Şubata
Daha çok tüketim için
Daha çok hediye
Alınıp verilsin istediler
Analar günü dediler
Yetmedi bir de babaları sıkıştırdılar ara
Bu da yetmedi sanki
Sevgililer günü yarattılar
Bu Şubat ayları içinde
Bize biraz ters sanki
Bize biraz yabancı ama
Çabuk alıştık tüketim malına
Bizim çocukluğumuzda
Bizim gençliğimizde
Erkeler bile diyemezken
Sevgilim var diye
Minikler bile kutladı
Büyüklerin bu günlerini
Bolca yazıldı gazetelerde
Bolca işlendi haberlerde
Çiçekler sunuldu sevgiliye
Ayıptı böyle şeyler eskiden
Hatta günah bili sayıldı kimi kültürlerde
Bizde kınamıştık çocukluğumuzda
Bu gün gücümüz yetmiyor buna
Kutlar olduk çiçeklerle
Sevgi yüklü sözcüklerle..