KOPUŞ


 

Yıl:1982

Kasım  ayı başları

Karanlığın siyah örtüsü bir tül gibi

İnerken şehrin üzerine

Sokak lambaları yanmaya başlamıştı

Uzak umutlarım gibi

Hüzünle varmıştım akşamüstü

Erzurum'da otobüs terminaline.

 

Kar başlamıştı serpiştirmeye

Kaybolmuş maviliklerden, kentin üstüne

Tanecikler ıslak bir dokunuşla çarpıyordu yüzüme

Valizimi verip muavine

Dönüp baktım Palandöken Dağları'na.

Sis örtmüş, kar göstermez olmuştu

Böylece bu kentten ayrılıp,

Düşüyordum artık gurbetin yollarına.

 

Mavi gök kaybolmuş

Gri bulutlar örtmüştü ufukları

Terminali beyazlatmaya başlamıştı karlar

Sahipsiz bir yalnızlık hikâyesiydi benimki

Yapışmış, sarmıştı bedenimi

Birazdan ayrılacaktım bu şehirden

Ayrılık acısı sarıyorken ruhumu

Kar yağıyordu o gün

Benim, Erzurum'un ve

Üşümüş duygularımın üstüne.

 

Yorgunum çaresiz ve kimsesizim

Tıpkı ıssız bir bozkır gibi

Sonunu bilmediğim bir yolculuğa

Birazdan yola çıkacak bedenim.

Çaresizliğimi kalbime anlatamıyorum

Getiremiyorum sıkıntılarımı dile

Gitmek istememiştim bu şehirden

Ama itilmiştim çıkacaktım birazdan yola.

 

Bütün umutlarımı bırakıyordum bu şehirde

Beklediğim her şey artık çok uzak

Geçip oturuyorum otobüsteki koltuğuma

Gece ağlıyor kar altındaki yalnızlığıma

Ben hüzünle bakıyorum camdan dışarı

Görünen sadece terminalin puslu ışıkları.

 

Otobüs acı bir kornanın peşine ayrılıyor perondan

Kar vuruyor öfkeyle camlara

Erzincan yoluna çıkarken

Dönüp bakıyorum karın gölgelediği şehre

"İşte gidiyorum" diyorum, Oltu, Erzurum

Herkese bağrınızda yer verdiniz

Bir şekilde beni gönderiyorsunuz

kırdığınız kalbimle gurbete.

 

Kar yağıyordu o gece

Ben Erzurum'dan ayrılırken.

Ülkesi elinden alınmış bir insan misali

Ayrılıyordum sürgüne gider gibi

Üşüyen bedenimdeki ayrılık ateşiyle

El sallayıp" Hoşça kal!" diyemeden

Bir daha dönmemek için bu yerlere.

Gidiyordum bu duygularla

yeni görev yerim olacak Muğla'ya.

                                       Ömer Kamil Yılmaz /6/07/ 2025 Muğla

1982 yılı Erzurum Otobüs Terminali, doğduğum topraklardan ayrılış öncesi duygularımın şiiridir bu şiir. Yıllar sonra sınıf arkadaşım Ümran Dağaşan Özlük'ün ufak dokunuşlarıyla düzenlediğim haliyle yayınlıyorum.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

YAZARIN DİĞER YAZILARI