Baharın gelmediği topraklardı bu yerler
Kış uzun, yaz şöyle bir uğrardı buralara
Dağ zirvelerinde dururdu kar kesekleri
Açmazdı zambaklar, nilüferler
Kardelenler gösterirdi kendilerini.
Güneş hep uzaktı bu yerlere
Birkaç aylığına ısıtırdı insanları
Sevinçle dolardı yaz mevsimi
Unutulurdu ayaz geceler
Görülmezdi kırağının bıraktığı çiğler
Kelebekler konar kalkardı
Renk renk açardı çiçekler
Nefti gölgeler yanında
Gelincik tarlaları
Uzardı yemyeşil çayırlar
Bir kısrak kişner
Ses verirdi sesine ıssız dağlar.
Uzamış mevsim yeşilliği
Doruklardan yamaçlara doğru
O vadiler büyülüydü
Kaplardı üzerini
Sarı beyaz papatya çiçekleri.
Çiçeklerle bezenirdi dağlar
Yayardı güzel kokularını
Çamlar, ladinler, ardıçlar.
Dalıp gider her insan bu manzaraya
Geçmişin hatıraları gelir
Sarmalardı seni doğayla.
Tan ağarırdı doğu ufkunda
Güneş inerdi tepeden
Pencereler önünde sarmaşıklar
Gürül gürül akan bir su sesi
Çiçeği burnunda ilkyaz geceleri
Kuşların cıvıltıları
Onlara bakardı uzaktan
Dağ çiçekleri.
Çok anısı vardır bu toprakların
Kırık dallar, ağaç kabukları
Ve ateşlediğin kozalaklar
Yıldızlar altında uyumak
Unutulmaz kılardı
Kısa süren o yaz geceleri.
Yine mevsim dönüyor
Havada simsiyah bulutlar
Gidiyor göçmen kuşlar sıra sıra
Ölüyor tabiat sessizce
Geceyi geçirdiğin yaylalar soğudu
Yıldızlar sanki daha uzak
Ah yaz mevsimi
Soğuk toprakları biraz daha ısıt
Seyretsin insanlar geceleri yıldızları.
Geç gelsin kış
Mutluluğu bitirmesin, beyaz kar taneleri.
Ömer Kamil Yılmaz- 27/03/ 2025 Muğla