KARLI VE ZORLU YILLAR
Baktığımda göremezdim çoğu zaman
Güneşin aydınlattığı sabahları
Yüce dağlar kar altındayken
Sis örterdi toprak damlı evleri.
Buz tutardı ağaçların dalları
Her yer kar, her yer beyaz
Kaybolurdu kar altında yolları.
Kar yağardı günlerce bu yoksul köyün üstüne
Ayaz dondururdu damla damla suları
Mızrak gibi sarkardı buzlar çatıdan
Güller yok, yeşillikler kaybolmuş
Gökyüzünde gri gri bulutlar
Buz tutardı penceremin camları.
Bahar yoktu bu topraklarda
Kısa sürerdi yaz mevsimi
Açtıklarına pişman olurlardı sanki,
Ovanın o renkli çiçekleri
Leylekler ziyaret eder yuvalarını
Güzün ayrılıp giderken de
Duyururlardı ayrılığın hüznünü.
Bu köyün gecelerinde
Yıldızlar pek görülmezdi,
Ay'ı görmeden olurdu sabahlar
Yollar kar altında kalır, soğuk eserdi rüzgarları
Üşütürdü bedenleri.
Zor ısıtırdı sınıfı
Ortada yansa da sobaları.
Zaman durmuş gibiydi bu köylerde
Mutluluğum çocuk sesleriydi.
Doğuştan yenilmişler gibiydi öğrencilerim
Ne söylesem
Kolay kolay gülmezlerdi.
Anlamadan büyüyor gibiydiler
Hayata farklı bir bakışları vardı.
Sanki gizliyorlardı benim bilmediklerimi.
Yoksulluk ve çaresizlik bükmüştü bellerini
Kar ve soğuk silmişti hayallerini
Kısa sürse de yaz mevsimi,
Yine de mutlu ederdi onları.
İnsanları hep mahcuptu
Dostlukları uzak gibiydi sanki
Anlardın yüzlerinden
Çaresizliğin çocukları olduklarını.
Bir köy öğretmeni olarak gelmiştim,
Erzurum'un bu ova köyüne
Henüz 19 yaşımdaydım göreve başladığımda
Bunu başka köyler izledi senelerce
Yalnızlık içinde geçip gitti yıllarım
Gecelerimde çalmadı kapımı kimseler,
Fırtınanın sesi oldu sadece yoldaşım.
Ben de köy çocuğuydum
Ama köyüm
Ege'de bir sahil köyüydü
Doğu başka, buralar başkaydı
Tipiyle dost, soğukla arkadaş olmalıydın
Müziğini dinlemeliydin fırtınanın
Kurtların korosuna tanıdık olmalıydı kulakların.
Hep umut aradım bu köylerde
Hayal ettim, doğduğum köyün kıyılarını
Bunaldım çoğu zaman
Dokunsalar ağlayacaktım.
Dün gitmişti ama gelecek hala zorluydu
Meslek icabı gelmiştim bu ıssız yerlere
Böyle nice köylerde geçirdim gençliğimi
Tükettim ömrümün en güzel çağlarını
Bitince öğretmenlik mesleğim
Anladım kentlerde yaşamayı hak ettiğimi.